برندهای چینی وارد بازار اروپا شده‌اند. جو رسانه‌ای به گونه‌ای است که گویی آنها به سرعت مشغول فتح بازار خودروی غرب هستند. اما آیا واقعاً این گونه است؟
به گزارش خودروم، در مورد کاربردهای خودروهای چینی در اروپا زیاد صحبت می‌شود. قیمت رقابتی و کیفیت رو به بهبود چینی‌ها بهترین سلاح آنها برای به دست آوردن سهمی مناسب در بازارهای خارجی است. به همین خاطر بسیاری از کارشناسان چینی‌ها را به یک تهدید برای خودروسازان اروپایی و آمریکایی تشبیه می‌کنند. اما آیا فتح اورپا با خودروهای چینی واقعیت دارد؟ آیا این توهمی بزرگ و پرورش یافته توسط غرب ستیزان است؟ ما در اینجا به دنبال پاسخی روشن به سوالات مزبور هستیم.
قبول واقعیت‌های چین
قبل از ارائه هر پاسخی به سوالات، باید در مورد تعریفی جامع از خودروهای چینی به توافق برسیم. چین به عنوان غول صعنت آسیا به دلیل ظرفیت بالای تولید، دستمزدهای نسبتاً پایین و 20 سال کسب تجربه از تولیدکنندگان غربی، به سرعت در حال رشد و تبدیل شدن به یکی از صادرکنندگان قدرتمند خودرو در جهان است. امروز صنعت خودروسازی چین به راحتی و با پشت سر گذاشتن ژاپن، عنوان نخست صادرات انواع خودرو در سطح جهان را به دست می‌آورد.
ولی بیشتر خودروهای صادراتی چین توسط تولیدکنندگانی با مقرهای غربی ساخته می‌شوند. تسلا، بی ام و، ولوو، اسمارت، پولستار، داچیا، بیوک، شورولت، لینکلن و لوتوس از جمله برندهای فعال در چین هستند. این خودروسازان محصولات خود را در چین تولید می‌کنند. ولی حجم بالای تولیدات آنها به بازارهای اروپا و آمریکا صادر می‌شود. حتی اگر بخشی از این خودروها ساخت چین باشند؛ من به شخصه آنها را خودروهایی چینی نمی‌دانم.
از سوی دیگر خودروهایی نیز توسط سازندگان مستقر در چین به تولید می‌رسند. آنها معمولاً برای پاسخ به تقاضای داخلی چین فعالیت می‌کنند. ما در اینجا از بازاری 25 تا 28 میلیون دستگاهی(حجم سالانه) صحبت می‌کنیم. بخش‌های مختلفی شامل طراحی، توسعه و تولید نهایی برخی از محصولات در چین انجام می‌شود. پس از انجام این مراحل نیز محصول با مبدا چین به بازارهای مختلف صادر خواهد شد. منظور ما برندهایی مانند ام جی، بی وای دی، چانگان، وولینگ، جک، دانگ فنگ، هونگچی، اکسپنگ، نیو، هاوال، چری و… هستند.
برندهای خاص چینی در اروپا
براساس واقعیت‌های امروز بازار اروپا باید گفت که خودروسازان صد در صد چینی فاصله زیادی نسبت به رقبای اروپایی خود در قاره سبز دارند. آنها حتی تاکنون در بازار ایالات متحده آمریکا حضور ندارند. براساس آخرین آمار JATO برندهای چینی تنها 2 درصد از کل درخواست‌های ثبت نام خودروهای سواری جدید در اروپا را تا آوریل 2023 به خود اختصاص می‌دهد. این رقم معادل 85,900 دستگاه خودرو از ژانویه تا آوریل است. اما با این همه رشد چشمگیر 102 درصدی نسبت به مدت زمان مشابه در سال 2022 را شاهد هستیم. ولی با وجود افزایش عرضه و قیمت‌های نسبتاً رقابتی، مصرف کنندگان اروپایی هنوز تمایلی به برندهای چینی و جدید ندارند.
ام جی یک استثنا است!
یک واقعیت جالب در رابطه با آمار مرتبط به چهار ماهه اول سال جاری در اروپا وجود دارد. در واقع قدرت ام جی را نباید از یاد برد. براساس آمار مزبور این برند کمی بیش از دو سوم از حجم فروش برندهای خودروی چینی با 59,200 دستگاه را به خود اختصاص می‌دهد. ام جی به لطف محصول بسیار رقابتی ام جی 4 یا مولان موفقیت بزرگی به دست آورد. خودروی مزبور در ماه آوریل به یکی از 10 خودروی برقی برتر در اروپا تبدیل شد. سرعت زیاد و رو به رشد ام جی در بخش خودروهای الکتریکی هنوز هم ادامه دارد.
رشد سریع ام جی نه تنها به دلیل ساخت خودروهای جذاب، بلکه به خاطر بازی با کارت غرب و شناسایی آن به عنوان برندی بریتانیایی است. اما ام جی تمام خودروهای خود را در چین طراحی و تولید می‌کند. اما این برند برای بازاریابی بهتر خود را برندی بریتانیا می‌دادند. احتمالاً به همین خاطر هم در بازارهایی مانند اروپا جایگاه بهتری نسبت به سایر همتایان خود دارد.
حالا به نظر شما چقدر طول می‌کشد تا برندهای چینی مشکلات مرتبط به شهرت خود را در اروپا حل و فصل کنند؟ قیمت گذاری می‌تواند راه حلی خوبی برای جذب مشتری بیشتر باشد. اما این عمل به تنهایی عامل تغییر دیدگاه منفی بسیاری از مردم سراسر جهان به خودروهای چینی نخواهد بود.
