ون باری اینرودز جدیدترین محصول تجاری سبک گروه بهمن بوده و دارای مشخصات و ویژگی‌های قابل توجه است و به همین خاطر در این متن آن را بررسی و مورد کنکاش قرار داده‌ایم.

به گزارش خودروم، گروه بهمن یکی از مهم‌ترین و کیفیت محورترین تولیدکنندگان خودرو در داخل ایران که به تازگی ون اینرودز (Inroads) را تولید کرده است. این خودروساز خصوصی به واسطه همکاری با شرکایی مانند مزدا و ایسوزو، به یک خودروساز پخته و آزموده تبدیل شده و اکنون با پشتوانه‌ای از دانش و تجربه در صدد عبور از پیچ و خم‌های گردنه تحریم است. تحریم صنعت خودروسازی، گروه بهمن را با بحران مواجه ساخته بود و این خودروساز دیگر قادر به تولید محصولات گروه مزدا، فاو و حتی هاوال چین نشد. به همین خاطر گروه بهمن برای فرار از مشکلات، به دنبال شرکای جدیدی در میان چینی‌ها گشت و در نهایت دانگ‌فنگ به بهمن موتور چراغ سبز نشان داد. اما دانگ‌فنگ نیز برای عبور از دیوار بلند تحریم‌ها و عدم تجارت مستقیم با یک شرکت ایرانی، استفاده از جوینت ویچر و شرکت‌های تابع خود را به گروه بهمن پیشنهاد داد.

این رویکرد دانگ‌فنگ برای گروه بهمن، هم فرصت بود و هم تهدید! فرصتی برای حضوری دوباره در بازار خودرو و تهدیدی برای از دست دادن جایگاه خود به عنوان با کیفیت‌ترین و شاخص‌ترین خودروساز خصوصی ایران در ذهن مشتریان و علاقه‌مندان به این خودروساز ایرانی. اما گروه بهمن دل را به دریا زده و با همکاری دانگ‌فنگ خطوط تولید محصولات دیزلی خود را سامان بخشید و حتی چند محصول هم با برند خود معرفی کرد. بهمن موتور هم با دیگنیتی و فیدلیتی از گوشه میدان رقابت خودروسازان داخلی بلند شد و اندکی بعد برای تمام خودروسازان خصوصی خط و نشان کشید. موفقیت دیگنیتی و فیدلیتی که حاصل همکاری غیرمستقیم گروه بهمن با جوینت ویچر دانگ‌فنگ سوکون و چری بود؛ باعث شد که این خودروساز خصوصی علاوه بر برنامه‌ریزی برای معرفی سدان رسپکت با همکاری زیر مجموعه چری و ارتباط غیر مستقیم آن با کمپانی دانگ‌فنگ، یک ون تجاری با نام اینرودز را از جوینت ویچر دانگ‌فنگ سوکون انتخاب کرده و در کشور با داخلی‌سازی بالا به تولید برساند. سوکون را باید یکی از مرموزترین خودروسازان چینی دانست؛ چون تقریباً به شکل مستقیم و غیرمستقیم با تمام خودروسازان و استارتاپ‌های ساخت خودروهای هوشمند در چین ارتباط دارد و به عنوان مثال آیتو M7 را با همکاری هوآوی به عنوان زیرمجموعه کمپانی سرس چین به تولید رسانده و اکنون با تولید این محصول بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

حال با توجه به نکات مزبور، ما در خودروم تصمیم گرفتیم که ون باری اینرودز را مورد بررسی قرار داده و کمی در رابطه با مشخصات فنی، امکانات و قیمت‌گذاری آن کنکاش کنیم. ونی که شاید در نگاه اول کمی قدیمی و کهنه به نظر برسد؛ اما با توجه به فقدان حضور ونی سبک و تجاری، ارزان قیمت  و صفر کیلومتر در بازار ایران، یکی از کاربردی‌ترین محصولات حوزه کار و تجارت بوده و قطعاً با توجه به کیفی‌سازی بهمن موتور، بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد.

اینرودز از کجا می‌آید؟

همان‌گونه که گفته شد؛ ون باری ایندروز حاصل همکاری دانگ‌فنگ و سوکون و ایجاد جوینت ویچری به نام DFSK است. این خودرو برای نخستین بار در 21 سپتامبر سال 2009 معرفی شد و به غیر از مدل اینرودز که نام اصلی آن C35 است؛ دو نوع مسافری با نام‌های C36 و C37 نیز معرفی شده‌اند. علاوه‌براین، اینرودز که در چین با نام سری C شناخته می‌شود؛ در نوع پیکاپ و یا کامیونت کوچ نیز به تولید رسیده و مدل‌های تک کابین و دو کابین آن را به ترتیب با کد C31، C5، C32 و C52 می‌شناسند.

به غیر از مدل‌های سری C، این ون با کلاس‌هایی به نام سری K و V  هم عرضه می‌شود؛ اما مدل‌های سری C بزرگت و جادارتر بوده و فاصله بین دو محور آنها بیشتر است. اینروردز یا C35 به عنوان یک ون باری در نیمه دوم سال 2012 رسماً وارد بازار چین شد و وجه تمایز آن نسبت به مدل‌های C36 و C37 را باید فقدان صندلی در قسمت عقب دانست و دیگر در ون باری اینرودز خبری از حمل 7 یا 11 سرنشیان همانند مدل‌های C36 و C37 نیست.

دانگ‌فنگ سوکون در سال 2018 برای بهبود فروش اینرودز و سایر مدل‌های آن دست به تغییراتی در مشخصات فنی این محصول زده و نسخه برقی آن با نام Ruichi و با بُرد پیمایشی 233 کیلومتر را معرفی کرد و شاید پس از عرضه موفقیت آمیز اینرودز در ایران، شاهد تولید و مونتاژ نمونه‌های برقی آن هم باشیم؛ هر چند که به نظر می‌آید برقی سازی این خودرو برای از دست ندادن بازاری مانند انگلستان بود؛ چون  ون اینرودز از سال 2012 در بریتانیا عرضه شد و فروش آن در اواخر سال 2016 در بازار بریتانیا به پایان رسید. البته انگلستان تنها مقصد صادراتی اینرودز نبوده و این ون باری با نام Gelora در مارس 2020 راهی بازار اندونزی شد و چندی بعد هم مدل برقی آن برای جلب نظر مشتریان اندونزیایی در 15 آوریل 2021 وارد بازار آن کشور آسیایی شده است.

طراحی بیرونی ون باری اینرودز

از نظر ظاهری اینرودز را باید یک ون باری کامل دانست؛ چون عموم ون‌های باری چهره‌ای ساده و بدون تزئینات اضافی دارند. اینرودز شاید از برخی لحاظ شبیه به نسخه‌های قدیمی و مدل 2006 فورد ترانسیت (Ford Transit) باشد؛ اما با توجه به ابعاد کلی 4500، 1680 و 2000 میلی‌متری آن و فاصله عرضی 1435 میلی‌متری چرخ‌های جلو و عقب و همچنین فاصله بین دو محور به میزان 3050 میلی‌متر، قطعاً با خودرویی متفاوت مواجه هستیم. طراحی قسمت جلو بی‌آلایش و بسیار ساده بوده و ما شاهد استفاده از چراغ‌هایی معمولی به همراه دو مه‌شکن هستیم. البته بهمن موتور با کمی خلاقیت، از جلو پنجره‌ای جدید با رگه‌هایی کرومی استفاده کرده و چهره خودرو را با این اقدام کمی بروزتر کرده است.

در نمای کناری اولین چیزی که نظر ما را به خود جلب می‌کند؛ استفاده از رینگ‌هایی 14 اینچی و آلومینیومی با ظاهری ساده و پنچ پره است. این رینگ‌ها به نظر کوچک می‌آیند؛ اما باید توجه داشت که سایر خودروهایی که ابعاد و سطحی همانند اینرودز داشته و توسط کمپانی‌های معتبر به تولید می‌رسند نیز همانند اینرودز دارای رینگ‌ها و تایرهایی مشابه هستند. هر دو طرف دارای درب‌های کشویی بوده و دستگیره‌های درب از نوع اهرمی  و به شکل عمودی قرار گرفته‌اند. خطوط به کار رفته در کناره‌ها کاملاً یک نواخت و متوازن بوده و از نظر تزئینی تنها نواری فلزی در بالای بر آمدگی گلگیر عقب نظر ما را به خود جلب می‌کند.

قسمت عقب نیز همانند سایر نقاط بدنه، دارای شمایلی ساده است. سپرِ مشکی و پلاستیکی، به شبرنگ‌هایی قرمز رنگ مجهز شده و از دو طرف به سمت بالا رفته و به چراغ‌های عمودی عقب می‌رسد. سیر صعودی پلاستیک‌های مشکی رنگ برروی ستون عقب و پس از عبور از چراغ‌های آن، ادامه داشته و تا نزدیکی‌های سقف می‌روند. البته رنگ سپرها انتخابی بوده و به عنوان آپشنی از سوی بهمن موتور، می‌توانید آنها را هم رنگ بدنه سفارش دهید. از دیگر نکاتی که مربوط به طراحی قسمت عقب ون باری اینرودز می‌شود؛ دربی عمودی برای قسمت بارگیری است که با باز شدن 180 درجه‌ای، فرایند حمل و نقل بار را آسان تر می‌کند. بهمن موتور برخلاف نمونه اصلی و به منظور رعایت استانداردهای 85 گانه بر روی درب عقب چراغ خطر سوم نصب کرده و در بالای چراغ خطر نیز شاهد قرارگیری دوربین عقب هستیم. در مجموع اینرودز از نظر ظاهری نمره قبولی را می گیرد؛ زیرا این خودرو یک ون باری است و نباید از آن انتظار بیشتری داشت. البته در مقایسه با ون‌های باری معروف اروپایی و حتی ون‌های باری بزرگ و جدیدتر چینی، اینرودز کمبودهایی دارد؛ اما تحریم و شرایط اقتصادی کنونی باعث می‌شود که عرضه محصولاتی مشابه با اینرودز را غنیمت بشماریم.

طراحی داخلی ون باری اینرودز

ون باری اینرودز برای حمل دو سرنشین(راننده و شاگرد) طراحی شده و فضای کابین آن همانند طراحی بیرونی، ساده و بی‌آلایش است. در جای جای داشبورد و کابین از پلاستیک خشک و مشکی رنگ استفاده شده و تزئینات کرومی و نقره‌ای رنگ اندکی برروی درب‌ها، کنسول مرکزی، خروجی‌های تهویه هوا و دسته دنده دیده می‌شود. فرمان در نمونه‌های چینی سه پره است؛ اما بهمن موتور ترجیح داده که از فرمان چهار پره و ساخت خود در اینرودز استفاده کند. فضای قسمت بار دارای کاورهای دیواری جانبی جهت حفاظت از بار بوده و در صورت سفارش، می‌توان از آلومینیوم جهت پوشش کف اتاق بار استفاده کرد. همچنین امکان تجهیز و قفسه‌بندی قسمت بار فراهم شده و ظرفیت حمل بار اینرودز 725 کیلوگرم اعلام شده است. در مجموع فضای داخلی اینرودز هم بسیار ساده است و چیز زیادی نباید از آن انتظار داشت؛ اما این طراحی و بی‌آلایش بودن کاملاً متناسب با کاربُرد آن یعنی حمل بار بوده و به همین خاطر خیلی نمی‌توان به طراحی داخلی این محصول خُرده گرفت.

مشخصات فنی ون باری اینرودز

این ون باری دارای پیشرانه‌ای 4 سیلندر خطی با حجم 1493 سی‌سی بوده که در زیر صندلی راننده قرار دارد و حداکثر قدرت آن 105 اسب بخار است. حداکثر گشتاور پیشرانه به 140 نیوتن‌متر رسیده و دارای استاندارد یورو 5 است. ظرفیت باک سوخت اینرودز 55 لیتر بوده و سیستم سوخت رسانی آن از نوع Multipoint  EFI است. حداکثر سرعت این ون باری 140 کیلومتر بر ساعت بوده و با استفاده از جعبه‌دنده‌ای 5 سرعته و دستی قدرت موتور را به محور عقب انتقال می‌دهد. همچنین به جای تسمه تایم، از زنجیر تایم استفاده شده و خریداران اینرودز تا 400 هزار کیلومتر، نیازی به تعویض آن ندارند. سیستم تعلیق جلو مستقل مک فرسون و سیستم تعلیق عقب یکپارچه فنر تخت است. حداکثر شیب روی اینرودز 30 درجه بوده و شعاع گردش آن 5.6 متر است. اعداد و ارقام مزبور شاید کمی دلسرد کننده باشند؛ اما باید توجه داشت که به عنوان مثال وانت نیسان در نوع بنزینی، دوگانه‌سوز و دیزلی به ترتیب 100، 90 و 93 اسب بخار قدرت دارد و از این نظر باید یک نمره مثبت به اینرودز داد؛ اما از نظر گشتاور نسبت به وانت نیسان بسیار ضعیف‌تر عمل می‌کند و در برابر وانت کارا کاملاً شکست را می‌پذیرد. ولی تفاوت وانت با ون زمین تا آسمان بوده و از آن گذشته تفاوت قیمتی اینرودز با ونی مانند جک سانری خودرویی بزرگ و مجهز به موتوری قدرتمند و… است؛ بسیار زیاد بوده و در واقع اینرودز یک ون باری صفر کیلومتر با مشخصاتی معقول و البته قیمتی مناسب است که آن را به تنها ون باری صفر کیلومتر و ارزان قیمت بازار ایران تبدیل می‌کند.

ایمنی و امکانات رفاهی ون باری اینرودز

این ون از نظر ایمنی و امکانات، از حداقل‌ها برخوردار بوده و به تجهیزاتی مانند سیستم هشدار فشار باد تایر TPMS، سنسور عقب، دوربین عقب، فرمان برقی، کمربند ایمنی سه نقطه‌ای، صفحه نمایش لمسی 9 اینچی و دارای بلوتوث و درگاه USB، سیستم کنترل کشش و کمکی ترمز، کنترل پایداری الکتریکی خودرو، کیسه هوا راننده و سرنشین، بالابر برقی شیشه‌ها و… مجهز شده است. تجهیزات مزبور برای یک ون باری کوچک که با قیمتی مناسب عرضه می‌شود؛ معقول به نظر می‌آید، اما در اکثر وانت‌ها و خودروهای تجاری سبک می‌توان از تجهیزات و امکانات مزبور برخوردار بود و اینرودز از این نظر تفاوت چندانی با برخی از خودروهای رده پایین‌تر در دسته کار و تجارت سبک ندارد.

قیمت اینرودز و نتیجه‌گیری

بهمن موتور ون اینرودز را با 2 سال یا 50 هزار کیلومتر گارانتی و تا یکسال یا 20 هزار کیلومتر سرویس رایگان عرضه کرده و در آخرین شرایط فروش این خودرو در مهر ماه 1401 قیمت آن را 559 میلیون تومان اعلام کرده است. با توجه به قیمت مزبور، این ون نسبت به سایر خودروهای تجاری سبک بازار ایران با قیمتی بیشتر به فروش می‌رسد؛ اما با توجه به ون بودن این خودرو و یکه تازی آن به عنوان یک ون صفر کیلومتر در بازه قیمتی زیر 600 میلیون تومان، ایندروز تنها انتخاب باقیمانده برای کسانی  است که به دنبال خرید ون باری صفر کیلومتر هستند. این خودرو به تازگی وارد بازار ایران شده و قضاوت در مورد عملکرد آن کمی زود است؛ اما با توجه به مشخصات فنی و کاربرد آن، باید انتظار عملکردی قوی و اطمینان بخش از اینرودز بهمن موتور داشت.