به گزارش خودروم، ما می‌توانستیم فهرستی شامل پنجاه نکته قابل تعمل در رابطه با میشلن بیان کنیم. اما تصمیم داریم که در این مقاله پنج نکته مهم درباره میشلن را برای شما شرح دهیم. پنج نکته‌ای که کمتر کسی به آنها توجه دارد و علاقه‌مندان به این تایرساز بزرگ جهانی از آنها بی خبر هستند.

میشلن این روزها بدون شک پیشروترین کمپانی جهان در زمینه توسعه فناوری‌های ساخت تایر انواع وسیله نقلیه است. تایرهای این برند با حضور بر روی بهترین خودروهای جهان، به رکوردشکنی آنها کمک نموده و به همین خاطر موقعیت آن در خط مقدم فناوری‌های تایر در طول تاریخ حفظ می‌شد. البته این نکات و سایر چیزهای مشابه، شامل تمام جزئیات مرتبط به این کمپانی نمی‌شوند.

میشلن چندین عنوان موتور اسپرت را به نام خود ثبت نموده و در چندین رکوردگیری بزرگ نوربرگ رینگ با M4 CSL و سایر خودروهای رده بالا شرکت می‌کند. این تایرساز مطرح با ده‌ها خودروساز بزرگ مشارکت دارد و برندی با بازاریابی مبتکر و ارائه راه حل برای مشکلات حیاتی و عمل به تعهد است. مهندسی آن همیشه در حال پیشرفت بوده و قهرمان این روزهای صنعت تایرسازی جهان لقبی شایسته برای این کمپانی خواهد بود.

میشلن مسابقات فرمول یک را به هم ریخت

آیا کسی می‌تواند مسخره‌ترین مابقه تاریخ فرمول یک را فراموش کند؟ ماجرا به دوره‌ای مرتبط بود که تیم‌های حاضر در این رقابت‌ها قادر به انتخاب سازنده تایرهای مورد استفاده خود بودند. میشلن و بریجستون تایرسازهای به نام جهان در آن دوران بوده و میشلن انتخاب اکثر تیم‌ها بود. در این میان سه تیم شامل فراری جردن و میناردی تایرهای بریجستون را انتخاب می‌کردند.

بنابراین تفاوت میان فناوری تایر بر روی عملکرد خودروهای فرمول یک بسیار تأثیرگذار بود. چون تیم‌ها لزوماً برای سرعت بیشتر نمی‌جنگند. گاهی اوقات چسبندگی بیشتر خودرو به واسطه تایر، نیروی رو به پایین کمتری ایجاد می‌کند و سبب بهتر حرکت کردن آن می‌شود. اما عامل دیگری مسابقات فرمول یک را غیر قابل پیش بینی می‌کرد.

در سال ۲۰۰۵ و گرند پری آمریکا تعویض لاستیک در طول مسابقه امکان پذیر نبود. تیم‌ها فقط مجاز به سوخت رسانی در هر توقف بودند. اما در طول یکی از تمرینات، چندین تایر میشلن خراب شدند و دو مورد از آنها هم منفجر شد. به این ترتیب احتمال تصادف در مسابقه اصلی افزایش یافت.

بعدها مشخص شد که بازسازی قسمت بیضی شکل یکی از بخش‌های پیست عامل ایجاد این مشکل است. بریجستون به لطف همکاری با شرکت توسعه دهنده پیست، داده‌های مورد نیاز برای ساخت لاستیک مناسب را در اختیار گرفته بود. اما میشلن همیشه در سایه فعالیت می‌کرد و به همین خاطر انتظار چنین وضعیتی را نداشت. بنابراین میشلن به تیم‌ها توضیه کرد که در پیچ شماره ۱۳ سرعت خود را کاهش دهند. لاستیک‌ها فقط برای ۱۰ دور ایمن بودند و این مسابقه در ۷۳ دور برگزار می‌شد.

میشلن دست به دامن فدراسیون جهانی اتومبیلرانی شد. ترکیدن تایرهای میشلن برای سایر رانندگان نیز خطرات ایمنی فراوانی ایجاد می‌کرد. بنابراین مشتریان مشلین همگی تصمیم گرفتند که در مسابقه حاضر نشوند. این تصمیم باعث می‌شود که در روز مسابقه تنها شش خودرو بر روی خط شروع قرار بگیرند. بعدها مشخص شد که در صورت شرکت هر یک از تیم‌های طرف قرارداد میشلن در مسابقه، هر کدام از آنها در قبال آسیب‌های احتمالی مسئول بودند. اما شهرت میشلن در جریان این رخداد مقابل دیدگان مردم بهت زده آمریکا نابود شد.

میشلن یک شرکت خانوادگی بود

با هم نگاهی به سال ۱۸۲۹ می‌اندازیم. زمانی که الیزاب پیو بارکر اسکاتلندی به عنوان خواهر زاده چارلز مکینتاش فهمید که از بنزین هم می‌توان لاستیک ساخت. او با کار آفرین فرانسوی یعنی ادوارد دابره ازدواج کرد. سپس در کارگاه همسر خود به ساخت لاستیک‌های توپی پرداخت. سپس ادوارد دابره با پسر عموی خود یعنی آریستید باریبه به منظور تأسیس شرکتی برای ساخت ماشین آلات کشاورزی شریک شد. بکارگیری شلینگ‌های لاستیکی و سایر اتصالات به شهرت هر دو نفر افزود. اما با مرگ هر دو بنیانگذار در سال‌های ۱۸۶۳ و ۱۸۶۴ مشکلات مالی شدیدی برای این شرکت به وجود می‌آید.

در این بین آدلی به عنوان دختر باربیه با مدری به نام ژول مشلین ازدواج کرد. میشلن معتقد بود که لاستیک ثطعاً سودآور بوده و برای رسیدن به اهداف خود به کمک احتیاج دارد. بنابراین پسران او یعنی آندره و ادوارد به کمک او شتافته و کنترل شرکتی بحران زده را در دست گرفتند. هم زمان نیز نام شرکت از Michelin & Cie به Michelin & Company تغییر کرد. اندکی بعد میشلن لنت ترمزی برای کالسکه‌های اسبی و تاکسی‌های هکنی با نام The Silent معرفی کرد. در واقع میشلن قبل از ساخت تایر، لنت ترمز ساخته بود. تا زمان مرگ ادوارد میشلن در سال ۲۰۰۶، همیشه یک میشلن در راس این شرکت بود.

چرا مرد میشلن سیاه نیست؟

ایده استفاده از مرد میشلن به عنوان لوگو در سال ۱۸۹۸ مطرج شد. زمانی که آندره و ادوارد میشلن در حال نگاه کردن به دست‌ای از لاستیک‌ها بوده و متوجه خلق شخصیتی انسان‌نما با اضافه کردن بازو به آن شدند. ماریوس روسیلون به عنوان هنرمند و کاریکاتوریستی فرانوسی تصویری از ایده آنها ترسیم کرد. اما سوال اصلی این بود که مرد مشیشلن از لاستیک بوده و باید سیاه رنگ باشد! پس چرا این نماد به رنگ سفید است؟ چون در آن زمان لاستیک‌ها رنگی خاکستری متمایل به سفید یا سفید شفاف داشتند. در سال ۱۹۱۲ کشف شد که با افزودن کربن به فرمول لاستیک و تقویت آن رنگ لاستیک‌ها نیز برای همیشه تغییر می‌کند و آنها سیاه رنگ خواهند بود.

اما چرا نام Bibendum برای مرد میشلن انتخاب شد. این نام برگرفته از یک تصویر تبلیغاتی با حضور مرد میشلن بود. جایی که او لیوانی را با کلمات Nunc est Bibendum به معنی «اکنون وقت نوشیدن است؟» بالا می‌برد. این لیوان پر از شیشه شکسته، میخ، نعل اسب و… بود. بنابراین میشلن تأکید می‌کرد که لاستیک‌های آن پنچر نمی‌شوند و به این سادگی‌ها آسیب نخواهد دید. در سال ۲۰۰۰ فایننشال تایز مرد میشلن را بهترین لوگوی قرم معرفی نمود. در سال ۲۰۱۸ نیز جایزه نماد هزاره به این لوگو تعلق گرفت.

راهنمای میشلن برای رانندگی بیشتر اختراع شد

حتماً چیزهایی در رابطه با رستوران میشلن استار یا سیستم رتبه‌بندی راهنمای میشلن شنیده‌اید. این کتابچه به عنوان راهنمایی رایگان در سال ۱۹۹۰ منتشر شد. یعنی زمانی که کمتر از 3 هزار خودرو در جاده‌های فراسنه تردد می‌کردند. در این راهنمای اطلاعاتی مانند نقشه‌ها، دستورالعمل‌های تعمیر و تعویض لاستیک، فهرست مکانیک‌ها، هتل‌ها و پمپ بنزین‌های سراسر فرانسه وجود دارد.  یک ستاره یعنی رستوان بسیار خوب، دو ستاره به معنای آشپزی عالی، سه ستاره غذای استثنائی و ارزش یک سفر خاص بود.

اما چرا برادران میشلن برای نقشه‌برداری از کشور فرانسه با وجود جاده‌های کم تلاش می‌کردند؟ برای تشویق صاحبان خودرو به رانندگی بیشتر و در نتیجه فرسوده شدن سریع‌تر تایرها این ایده پیاده‌سازی شد. حرکتی حرفه‌ای که باعث هزینه صدها هزار دلاری تورهای گردشگری برای ذکر نام آنها در دفترچه راهنمای میشلن شد. امروزه از سیستم امتیازدهی ستاره‌ای برای اکثر رستوران‌ها و هتل‌های جهان استفاده می‌شود. حتی نیویورک تایمز نیز از این سیستم استفاده می‌کند.

کمک میشلن به متفقین در جنگ جهانی دوم

در بهار سال ۱۹۴۴ متفقین خود را برای فرود در نرماندی آماده می‌کردند. اما نیروهای آلمان نازی تمام تابلوهای راهنمای را از بین برده بوند. پش میشلن پاریس با تحقیقات فروان آخرین نسخه راهنمای میشلن مرتبط به سال ۱۹۳۹ را با بروزرسانی جدید، تجدید چاپ نمود. به لطف صدها نقشه دقیق شهری، متفقین توانستند سریع وارد عمل شوند. اما این تنها کمک آن به متفقین نبود. میشلن در ۲۱ روز ساختمان یکی از انبارهای خود را به بیمارستانی ۳۲۰ تختخوابی تبدیل کرد و برای سربازان مجروح غذاخوری، اتاق تفریح، کتابخانهف سالن کنفرانس، سینا، استدیو عکاسی و… تأمین نمود.

کمپانی مزبور به همسران و فرزندان کارمندان سربازان و خانواده‌های پر جمعیت کمک مالی پرداخت کرد. حتی به زنان بی‌سرپرست و یتیمان جنگی حقوق بازنشستگی پرداخت نمود. میشلن کارخانه‌های خود را برای ساخت هواپیما در اختیار ارتش فرانسه قرار داد. به طوری که مجموعاً ۲ هزار هواپیما در کارخانه‌های میشلن مونتاژ شدند. این کمپانی مسابقات آموزش خلبانی برگزار نموده و در سال ۱۹۱۶ نیز اولین باد فرودگاه جامد جهان را ساخت تا هواپیماها بتوانند در هر شرایط آب و هوایی پرواز کنند.

این شرکت بسته‌های مراقبتی همراه با فنجان، چادر، کیسه خواب و سایر اقلام بادوام را همراه با لباس‌های پشمی، تنباکو و قهوه به جبه‌های نبرد می‌فرستاد. این شرکت پس از جنگ نیز از تعهدات خود نسبت به فرانسه دست بر نداشت. به گونه‌ای پس از جنگ جهانی اول، آندره میشلن مانیفستی برای ایجاد و تشویق دولت فرانسه برای تشکیل نیروی هوایی نوشت. میشلن ثروت خود را برای مقاومت در برابر نازی‌ها خرج کرد. اما به دلیل حفاظت از فرانسه بسیار خودشحال بود.